سخنانش چنان بر دل مي‌نشست كه گويي از معرفت الهي سرچشمه مي‌گرفت، منيژه هاديان دهکردی
فصلنامه مرمت، سال دوم، شماره نوزدهم، پاييز 1386.
عشق به كار و درك عميق دكتر شيرازي نسبت به فرهنگ و تاريخ ايران زمين موجب شده بود كه گفتگوهاي هر چند كوتاه اما پر معنا و عميق ايشان نه تنها در زمينه مباحث علمي راهگشا باشد كه درسي از زندگي و چگونه زيستن را نيز القاء نمايد.
بجز برجستگي در تجربيات، علم و دانش اندوخته و خدمات ارزشمند و ماندگار ايشان، اين شخصيت انساني او بود كه بيش از هر چيز، او را عزيز و دوست داشتني نموده بود.
در شرايط سخت همچون آبي بود بر آتش مشكلات و آزردگي‌هاي زمانه. شوق ادامه راه و رسيدن به هدف را هنرمندانه با حضور فعال خود در صحنه و با سخنان مقتدرانه و اميدواركننده‌اش در كليه همراهان بر مي‌انگيخت. رعايت و احترام به حقوق افراد در تمام طول خدمت و در هر پست و مقام، نشان عدالت را برازنده شخصيت والاي ايشان مي‌نمود.
اكنون كه عجل، بي‌رحمانه فرصت نويد چاپ كتابي را كه زير نظر و به پشتيباني علمي اين استاد گرانقدر و فرزانه تاليف و به پايان رسيده بود از ما گرفت، آنرا تقديم مي‌كنيم به روح پر فتوحش. يادش زنده و پاينده باد.
|
